bir gün arkadaşlarla iddaaya girdik.mezarda yatarmısın bir gece yatmazmısın diye.herkes yatmayız dedi ama aramızda korkusuz diye tanıttıgımız arkadaşımız çetin ben yatarım dedi.bir sonraki gün akşam 12de bizim evin yakınındaki mezarlıgın yakınında buluştuk.ve arkadaşımız çetin inılmaz bir şekilde gülerek gitti.ve gözden kayboldu biz mezarın biraz uzagında 3 kişi sabaha kadar bekledik.beklerken mezardan acayip seslerdeduyduk.yeminederim bi ara bir bi müzik sesi bile duydum.biz tabiki arkadaşımızı gönderdigimize pişman olduk.sabah 7 ye dogru arkadaş mezarın tepesinden geldi ve yine gülüyodu.hiç yatmamıştık yorgunduk.oda hiç yatmamış.yorgun oldugunu söyledi .hepimiz gittik yattık.aradan bir hafta geçti.çetinin hareketlerinde bir farklılık görüyoduk.hep gülüyor.mantıksız konuşmalar yapıyodu.bigün yine buluşucaktık gezmek için.ama bi tek çetin gelmemişti pazar günü saat sabah 11 gibiydi onların eve gittik.annesi açtı kapıyı.bizi içeri davet etti.çay içtik.anneside halen çetinin yattıgını söyledi.biz biraz bekledik.saat 1 gibi oldu.merak edip gidip hep beraber odasına baktık.bileginde kan ve kanlı bir not vardı elinde.intihar etmişti.çoktan ölmüştü.yazıda beni insan olarak yanlarına kabul etmediler.ölerek yanımıza gelirsin dediler bende kendimi öldürdüm.ve yazının en sonunda beni yeşil taşlı mezarın yanına gömün diye yazıyordu.ve sonolarak ölmüş halinde bile çetinin yüzünde bir gülümseme vardı.anesi bir zaman sonra çetinin öldügü gece kendi kendine konuşup dualar ettigini duydugunu söyledi...