Sen Ve Ben
Ne yapılacak bir şey kaldı bugün
Ne de yapacaklarımız
Ne hayatı yaşayabildik doluca
Ne de anlayabildik dünyayı mantıklıca
Ne gülmeyi bildik gönülden
Ne de ağlayabildik en içeriden derinden
Ne kazanabildik bu hayatta
Ne de yaşayabildik ömürümüzü doluca
Ne yaşantımız kaldı bir buselik
Ne de yaşattıklarımızı gerilerde
Sürükledi hisler bizi başka diyarlara
Ne şanımız kaldı buralarda
Ne de şatavatımız
Şimdi ben bir viraneyim sen ise tozum
Ne hayalimiz kaldı adımıza
Ne de saltanatımız yaşantımıza
Bir rüyaya el açtık artık senle
Ne aşkımız kaldı
Ne de sevgimiz yüreklerde
Şimdi otur ağla kaybettiklerine
Ne şerefliliğin kaldı bende
Ne de şerefsizliğin...