ask

ASK

bunca gün ah bunca gün
görmeyi seni böyle kirilgan böyle yakin
nasil öderim neyle öderim?

uyandi kana susamis
ilk bahari korularin
çikiyor tilkiler inlerinden
çiylerini içiyor yilanlar
ve ben gidiyorum seninle yapraklarda
çamlar ve sessizlik arasinda
sorarak kendime nasil ne zaman
ödeyecegim diye su bahtimi.

bütün gördüklerim içinde,
yalniz sensin hep görmek istedigim
dokundugum hersey içinde
senin tenindir hep dokunmak istedigim:
seviyorum senin portakal kahkahani
hoslaniyorum uykudaki görüntünden.

ne yapmaliyim sevgilim sevdicegim
bilmiyorum nasil sever baskalari
eskiden nasil severlerdi
yasiyorum bakarak severek seni
ask tabiatimdir benim.

her ikindi dahada hosuma gidiyorsun.

nerde o? hep bunu soruyorum
kayboldugunda gözlerin
nekadar geç kaldi! düsünüp inciniyorum
yoksul aptal kasvetli duyuyorum kendimi
geliyorsun sen bir esintisin
seftali agaçlarindan uçan.

bu yüzden seviyorum seni bu yüzden degil
o kadar neden var ki o kadar az
böyle olmali ask
kusatan, genel
üzgün, müthis
bayraklarla donanmis, yasli
yildizlar gibi çiçek açan
bir öpüs kadar ölçüsüz.

ALINTI